ช่องทางการรับชม DMC : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 544 / 548

ཧྥོ. evam mayā śru- ཧྥོ. ขาพเจ้าได้ยินมาดังนี้ในสมีย tam ekasmi [m] samaye หนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ bhagavām chrävastyām อยู่ ณ พระเชตวัน อารามของ vi [harati je] tavane ท่านอนาถบิณฑิกะ ในกุฎาสัตถ

ในบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลายเกี่ยวกับคุณธรรมที่มีความไม่ประมาณเป็นมูลเหตุและการที่คุณธรรมต่างๆ สามารถบังเกิดขึ้น ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของพื้นฐานที่มั่นคงเหมือนการทำการเกษตรท

ธรรมมารา วารสารวิชาการตามพระราชา ฉบับที่ 5 ปี 2560 ผลการศึกษาและปัญหาที่พบ จากการศึกษาขั้นส่วนของคัมภีร์โบราณ 1 ฉบับดังกล่าว เทียบเคียงกับ “มัยมอคมฉับแปลจีนโบราณ” รวมถึงความสัมพันธ์ที่มีกับชิ้นส่วนข

เอกสารนี้วิเคราะห์ผลการศึกษาและเปรียบเทียบความสัมพันธ์ของคัมภีร์โบราณกับ 'มัยมอคมฉับแปลจีนโบราณ' โดยมีเนื้อหาสำคัญที่เกี่ยวข้องกับพระสูตรต่างๆ เช่น ศิขาลสูตรและอุปมาสุต นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงปัญหาท

พระสูตรที่ 135 จบลงมีเนื้อความที่ยกต่อการอ่านในบรรทัดที่ 5-6 เนื่องจากได้รับความเสียหาย แต่เมื่อำนามศึกษาเปรียบเทียบกับชิ้นส่วนใบลานของกาฬมณฑุ่ทูผู้เขียนนำเสนอเองว่าเป็นเนื้อหาของพระสูตรที่ 141 ใน "มั

พระสูตรที่ 135 มีการศึกษาสำคัญในการเปรียบเทียบกับชิ้นส่วนใบลานจากกาฬมณฑุ่ โดยเฉพาะการเชื่อมโยงกับมัยยอาคมฉบับแปลจีนโบราณ ซึ่งผู้เขียนเสนอว่ามีความสัมพันธ์กับพระสูตรที่ 141 การวิเคราะห์นี้ช่วยให้เราเข้

"อักษรย่อและบรรณานุกรม DN Dighanikäya vol. III. 1992. edited by J. E. Carpenter. London: PTS. (first printed. 1911) SN Sāmyuttanikāya vol.I. 1884. edited by L. Feer. London: PTS. Sāmyuttanikāya vol.

เนื้อหานี้เสนออักษรย่อและบรรณานุกรมที่เกี่ยวข้องกับ Dighanikāya, Sāmyuttanikāya, Taishō-shinshū-daizōkyō และงานของผู้เขียนต่างๆ เช่น Cecil Bendall และ Peter Lavezzoli ที่นำเสนองานสำคัญในวิชาพระไตรปิฎก

ธรรมหารา วชารัฐวิชาการพระบรมธาตุ ฉบับที่ 5 ปี 2560 LÉVI, Sylvain. 1925a Vijñaptimātratāsiddhi / Deux Traités de Vasubandhu: Vimśatikā (La Vingtaine) et Trīṁśikā (La Trentaine). Bibliothèque de l'Écol

การศึกษานี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่มีความสำคัญในทางพระพุทธศาสนา อาทิ งานของ LÉVI และ MATSuda ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับคัมภีร์และการศึกษาในสาขาที่เกี่ยวข้อง. รายละเอียดเหล่านี้นำเสนอในรูปแ

The Document Research Methods Case Study: The Dhammakakkappavattana Sutta Pramaha Pongsak THANIO Abstract Dhammacakkappavattana Sutta (Sanskrit: Dharmacakaravartana Sutra) is regarded as one of the

The Dhammacakkappavattana Sutta, a key Buddhist text, shows multiple versions arising after the Buddha’s death, raising authenticity questions. This research employs text-critical methods to establish

การวิจัยเชิงคณะกรรมาธิการ: กรณีศึกษา "ถ้ามีจัับกับปัจจุบันสูตร?" 5 รูปแบบการวิจัยเชิงคณะกรรมาธิการ ในการศึกษาวิจัยทั้งสายวิทยาศาสตร์และศิลปศาสตร์นั้น เมื่อแบ่งตามประโยชน์ของการวิจัยแล้ว สามารถแบ่งออก

การวิจัยเชิงคณะกรรมาธิการในพระพุทธศาสนาแบ่งเป็น 2 รูปแบบใหญ่ คือ การวิจัยพื้นฐานที่มุ่งหาความรู้ใหม่ และการวิจัยประยุกต์ที่มุ่งใช้ความรู้ในการแก้ปัญหา นอกจากนี้ยังมีการศึกษาวิจัยเชิงคัมภีร์ซึ่งอาศัยแห

แนวโน้มส่วนใหญ่ของมุมเป็นการวิจัยภาคสนาม โดยมุ่งเน้นไปที่การวิจัยเชิงสังคมวิทยา แต่ผลงานการศึกษาวิจัยเชิงค้ำก็มีค่อนข้างน้อย และส่วนใหญ่มักอาศัยหลักฐานจากคัมภีร์รับสเป็นหลักเท่านั้น มีน้อยมากที่จะใช้ห

บทความนี้นำเสนอการวิจัยในด้านสังคมวิทยาและเชิงค้ำ โดยอธิบายเกี่ยวกับการแบ่งประเภทการวิจัยข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับพระไตรปิฎกและอรรถกถา จากนั้นยังได้กล่าวถึงยุคต่างๆ ของคัมภีร์ในพุทธศาสนา โดยใช้ข้อมูลการว

การศึกษาเทียบเคียงกับของนิยายอื่นซึ่งทอดมาถึงปัจจุบันอีก 5 ฉบับ10 การศึกษาเปรียบเทียบคัมภีร์ในฉบับพระไตรปิฎกนี้ เนื้อหาที่มีกล่าวถึงในคัมภีร์พระไตรปิฎกต่างนิยายกันมีความเป็นไปได้สูงที่ผ่านมาเกิดขึ้นก่

การศึกษาเปรียบเทียบคัมภีร์ในฉบับพระไตรปิฎกและนิยายโบราณเผยให้เห็นถึงความเป็นไปได้ที่เกิดขึ้นก่อนการแตกนิกาย ข้อมูลจากคัมภีร์บัลและฉบับแปลภาษาจีนโบราณสามารถช่วยยืนยันหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาในยุคเก่าแก

ธรรมาภา ววาสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559 เหมือนกัน จึงอาจกล่าวได้ว่าเป็นฉบับที่แปลมาจากพระสูตรต้นปิฏกของฝ่ายเถรวาท 21 5. "ทับมद्धกับปฐมสูตร" ฉบับแปลภาษาบาลีเดด Chos-kyi-khor-lohi mdo (

ในฉบับที่ 1 ปี 2559 ของธรรมาภา ววาสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ได้กล่าวถึงการแปลพระสูตรต้นปิฏกของฝ่ายเถรวาท รวมถึงการเปรียบเทียบเนื้อหาของพระวินัยปิฏกที่มีอยู่ในคัมภีร์ต่าง ๆ ทั้งภาษาบาลีและภาษาจีน มีการ

สงฆตนิกาย SN.56.11 Tathagatena vutta 1 ฉบับแปลภาษาเทียนบด Chos-kyi-kkhor-lo rab-tu bskor-bahi mdo มหาวรรค Mahāvastu ขฺทกานัญาปฏิสังขิมวรรณา Patij 2.7 Dhammacakka-kathā กลุ่มที่ 2 คัมภีร์นิย

บทความนี้นำเสนอคัมภีร์และกลุ่มเนื้อหาที่สำคัญในพระพุทธศาสนา โดยจำแนกออกเป็นกลุ่มต่างๆ เช่น คัมภีร์นิยายพิศาลและคัมภีร์อภิธรรม เป็นต้น เนื้อหาผ่านการแปลภาษาอย่างละเอียด รวมถึงการแปลโดยอาจารย์ชื่อดัง เพ

Idām dukkhami ariyasaccan ti me bhikkhave pubbe ananus- sutesu dhammesu cakkhum udapādi ñānam udapādi paṇṇā udapādi- di vijjā udapādi āloko udapādi. Tāṃ kho padiṃ dham dukkhami ariyasaccaṃ pariṇneyyan

ข้อความนี้พูดถึงอริยสัจสี่ในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่ความทุกข์และการเข้าใจที่มาของทุกข์ การดับทุกข์ และวิธีการที่จะเข้าถึงการดับทุกข์ ผ่านการพัฒนาสติปัญญาและการปฏิบัติทางจิตใจ. ข้อความนี้มีความสำคัญในฐา

ilor. Here's the extracted text from the image: --- 請已知已作證出.....復次苦道跡聽已已已修哉。所未曾聞法。當正思惟。時生眼明日覺。(T2: 103c14-104a2)28 สมยชิ้นพระผูมพระภาคเจ้าตสสกับกิณฑปุงวจคีย์ว่า จักฌ ญาณ วิชชา โพธิ เกิดขึ้นแล้วในย

這段文字講述了佛教教義中的四聖諦，特別強調在未曾聽聞的僧侶教誨中，如何獲得正確的見解與智慧。透過正思惟，人們不僅能理解苦的根源，還能知道如何斷除苦和實現內心的平靜。四聖諦的深入學習有助於修行者在精神上獲得解脫，了解每一種聖諦的意義與實踐方式，是通向智慧的重要途徑。所有的學習都應圍繞著如何在生活中實現這些原則，特別是在面對困難與挑戰的時候，這些見解尤為重要。佛教強調的這些智慧可以提升修行者對自我及他

AKVy Sphuṭārthā Abhidharmakośavyākhyā. 1971. edited by U. Wogihara. Tokyo: Sankibo Press. (first printed. 1932-1936. Tokyo: Publishing Association of Abhidharmakośavyākhyā) LV Lalita Vistara: L

This text provides a comprehensive list of key Buddhist scriptures and their published editions, highlighting important works such as the Abhidharmakośavyākhyā, Lalita Vistara, Mahāvastu, and the Vina

Vinayapitaka vol.IV. 2001. edited by Hermann Oldenberg. Oxford: PTS. (first printed. 1882) Vinayapitaka vol.V. 2006. edited by Hermann Oldenberg. Oxford: PTS. (first printed. 1883) อ้างอิงอื่น ๆ PT

Vinayapitaka editions include volumes IV and V, edited by Hermann Oldenberg, published by the Pali Text Society with first prints in 1882 and 1883 respectively. Other important references include Nori

MAYEDA, Sengaku (前田専學). 2001 "Agonkyō 阿含経 (คัมภีร์พระสูตฺฉบับปฐม)" Button-kaidai-jiten 仏典解題事典 (สารานุกรมอธิบายคัมภีร์พระพุทธศาสนา): 60-62. Tokyo: Shunjusha. (first printed. 1966) MIYAMOTO, Shōson (宮本

เอกสารนี้รวบรวมผลงานและการศึกษาเกี่ยวกับคัมภีร์พระพุทธศาสนา โดยประกอบไปด้วยข้อมูลจากผู้เขียนที่สำคัญ เช่น MAYEDA, Sengaku, MIYAMOTO, Shōson, Mizuno, Kōgen และ Mori, Shōji ซึ่งได้มีการศึกษาหลักการและวั

Abstract: When Were the Rules in the Pāṭimokkha Established? by THANAVUDDHO BHIKKHU Many modern scholars in both the East and West share the view that most of the content in the Vinayapitaka, t

This article by THANAVUDDHO BHIKKHU discusses the establishment of monastic rules in the Pāṭimokkha, challenging the view that these rules were developed post-Buddha. Through comparative studies of va

ตลอดจนพื้นที่คณะสงฆ์แห่งนี้ก็มีบริเวณกว้างขวาง โดย Mayeda (1964) 38 ได้ทำการรวบรวมสถานที่พระพุทธเจ้าทรงปริทัศน์และทรงแสดงธรรมที่มีบันทึกไว้ในพระไตรปิฎก แล้วระบุว่าแผนที่อินเดีย พวกดินแดนที่พระพุทธองค์

บทความนี้สำรวจบริเวณคณะสงฆ์ที่กว้างขวาง โดยอ้างอิงถึงการศึกษาของ Mayeda (1964) ที่รวบรวมสถานที่ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมซึ่งมีบันทึกในพระไตรปิฎก พร้อมแสดงความแตกต่างขนาดระหว่างมัธยมประเทศในพระพุทธศาสน

แนวคิดเรื่องอันตราภาพหลังความตายในคัมภีร์อภิมรรคของแต่ละนิกายน (1) The Notion of Antarābhava in Abhidhamma Traditions (1) เรียกหลากหลาย รวมได้ 4 ชื่อด้วยกัน คือ antarābhava (อันตราภา) gandhabba (คันธ

บทความนี้สำรวจแนวคิดเรื่องอันตราภาพในคัมภีร์อภิมรรค โดยมีการเรียกชื่อที่แตกต่างกันเช่น อันตราภา คันธัพพะ สัมเภสี และมนโมทยะ การศึกษาเหล่านี้ช่วยในการทำความเข้าใจถึงความสำคัญและบทบาทของความไม่มีตัวตนใน

124 ธรรมาภาว วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมวาระที่ 13) ปี 2564 (3) อภิธรรมยายนุสาระ41 又聖教説有中有故, 諸契經言: “有有七種. 即五趣有,業有,中有.”41 อีกประกาศหนึ่ง คำสอนอัน เป็นประเสริฐกล่าวว่ามีอัน

บทความนี้มีการกล่าวถึงคำสอนที่สำคัญในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับ 'อันตราพ' หรือช่วงเวลาระหว่างมรณภาพจนถึงการเกิดใหม่ โดยสามารถแบ่งออกเป็น 7 ประเภท หรือ 5 ภพ และการอธิบายความหมายของคำว่า 'antara' และ 'bhava'